Nog een verrassend ingrediënt: natriumpyrofosfaat, een additief (te vinden in huishoudelijke schoonmaakmiddelen) dat in hoge doses indigestie kan veroorzaken.
Er is ook rundvleesaroma. Als dit ingrediënt niet problematisch is, vraag je je misschien af wat het in friet doet. Wordt het gebruikt om een onaangename smaak te maskeren? Bovendien kan de aanwezigheid van dit additief vegetariërs die dachten dat ze gewone aardappelen aten, doen springen.
Grant legt uit dat er veel stappen komen kijken bij het maken van McDonald’s-friet.
Eerst worden de aardappelen op het veld geoogst. De knollen worden geschild, gesneden en geblancheerd.
Vervolgens worden ze met meer dan 110 km/u aangedreven door een snijrooster, waardoor ze hun handvatvorm krijgen.
Nadat ze in een perfecte vorm zijn gesneden, worden de aardappelsticks gedoopt in een mengsel van koolzaadolie, gehydrogeneerde sojaolie, natuurlijke rundvleesaroma’s, gehydrolyseerde tarwe, gehydrolyseerde melk, citroenzuur en dimethylpolysiloxaan.
Dextrose, een natuurlijke suiker, wordt vervolgens op de stokjes gestrooid zodat ze de gouden kleur van de frietjes behouden.
Natriumpyrofosfaat wordt daarna ook toegevoegd om te voorkomen dat de friet grijs wordt.
En tot slot, bestrooi met zout om de smaak te versterken.
Vervolgens worden ze ingevroren en vervoerd naar de vele McDonald’s door het hele land.
Eenmaal in de restaurants worden de aardappelsticks een tweede keer gebakken.
Het oliemengsel is vergelijkbaar met dat van de plant, met toevoeging van tertiair butylhydrochinon en gehydrogeneerde sojaolie.
Een grote portie van het eindproduct bevat 510 calorieën, 6 g eiwit, 24 g vet, 67 g koolhydraten en 290 mg natrium.
Volgens McDonald’s Frankrijk verschilt de samenstelling van de frites die in restaurants in Frankrijk worden verkocht van die in de Verenigde Staten en is deze « natuurlijker ». Het is inderdaad wenselijk…
Eet smakelijk!
Bronnen:
