De volgende dag probeerde mijn moeder terug te krabbelen en beweerde dat ze “opging in het moment”. Maar de schade was al aangericht en ik had geen zin meer om op haar excuses in te gaan. Met mijn nieuwe matras op de juiste plek sliep ik eindelijk goed. Ik wist dat ik niet de enige was die voor mezelf opkwam.
En Ashley? Die moet op haar auto wachten. De acties van mijn grootouders hebben haar – en mijn ouders – geleerd dat privileges en favoritisme gevolgen hebben.
