“Je kunt in de logeerkamer slapen.”
Toen haar man Jake met de koffer van zijn moeder aankwam, leek het alsof hij het laatste stukje van een pijnlijke puzzel liet vallen. “Mama is moe, ze verdient troost.” Zo rechtvaardigde hij het feit dat Phoebe uit haar eigen kamer werd gezet.onder enige discussie. Zonder de minste aandacht.
De trekker
Maar niet bij een vriend of bij zijn zus. Nee. Ze gunde zichzelf een echte pauze: een chic hotel, een spa, stilte . Een oase van rust met een badjas, mineraalwater en zachte muziek. Alles wat ze verdiende… maar wat ze thuis niet kreeg.
En ze betaalde alles met Jake’s kaart. Omdat de boodschap soms heel duidelijk moet zijn .
Het is niet zomaar een kamer
