Er stond een huis. Nieuw, wit, met een balkon en grote ramen. In het dorp werd al lang geroddeld over wie het zou bouwen, maar niemand wist wie de eigenaar was.
“Wat is dit?” fluisterde ik, niet in staat te geloven wat ik zag.
Ilja glimlachte en haalde de sleutels tevoorschijn. Binnen waren er ruime kamers, een studio, boekenplanken en nieuw meubilair.
Alleen ter illustratie
“Zoon,” zei Mikhail verbluft, terwijl hij om zich heen keek, “is dit… jouw huis?”
Ilja schudde zijn hoofd en gebaarde: “Van ons. Van jou en van mij.”
Vervolgens leidde hij ons naar de tuin, waar een enorm schilderij de muur sierde: een mand bij de poort, een vrouw met een stralend gezicht die een kind vasthield, en daarboven, in gebarentaal, de woorden: “Dank je wel, mam.”
Ik verstijfde, kon niet bewegen. Tranen stroomden over mijn wangen, maar ik veegde ze niet weg.
De altijd gereserveerde Mikhail rende meteen naar voren en hield zijn kind zo stevig vast dat Ilja nauwelijks kon ademen.
Ilya omhelsde hem terug en pakte mijn hand. En daar stonden we dan, met z’n drieën, midden op het veld naast ons nieuwe huis.
Ilja’s schilderijen zijn nu te zien op enkele van ’s werelds meest prestigieuze tentoonstellingen. Hij richtte een school voor dove kinderen op in het regionale centrum en zamelde geld in voor programma’s.
Het dorp is trots op hem: onze Ilja, die met zijn hart luistert.
En we wonen in het extreem witte huis. Elke ochtend stap ik met een kopje thee de veranda op en bewonder ik het schilderij aan de muur.
Soms denk ik: wat als we die juliochtend niet waren weggegaan? Wat als ik hem niet had gezien? Wat als ik bang was geweest?
Nu woont Ilja in een groot appartement in de stad, maar hij komt elk weekend naar huis. Hij omhelst me en alle twijfels verdwijnen.
Hij zal mijn stem nooit horen. Maar hij begrijpt elk woord dat ik zeg.
Hij kan geen muziek horen, dus maakt hij zijn eigen muziek met behulp van kleuren en lijnen.
En als ik zijn gelukkige glimlach zie, besef ik:
Soms vinden de meest betekenisvolle momenten in het leven plaats in volledige stilte.
