Vanmorgen, toen ik net wakker was en nog in bed lag, zag ik een paar kleine, ronde bolletjes op de lakens.
Eerst begreep ik niet wat het was, maar toen ik er beter naar keek, voelde ik rillingen over mijn rug lopen – ik was doodsbang.
Ik dacht meteen dat het insecteneitjes waren. Zo klein en zorgvuldig gerangschikt, alsof iemand ze er expres had neergelegd.
Vervolg op de volgende pagina
Het enige wat me te binnen schoot, was dat mijn hond ze misschien per ongeluk van buiten of van een wandeling mee naar huis had genomen.
Ik besefte dat de situatie ernstig kon zijn en maakte meteen een afspraak met de dokter om mijn gezondheid te controleren en te kijken of er geen beten of infecties waren.
Gelukkig is alles goed gegaan. Ik ben erg opgelucht dat ik de eitjes op tijd heb ontdekt en direct actie heb ondernomen; anders had het ernstige gevolgen kunnen hebben.
Vervolg op de volgende pagina
