Paardenbloem wordt veel gebruikt in de volksgeneeskunde.
Kruidkundigen raden het gebruik ervan aan bij ziekten zoals atherosclerose, ontstekingsprocessen van de nieren en lever, maar ook bij galstenen en nierproblemen, cholecystitis, gastritis met een lage zuurgraad, een laag kaliumgehalte in het lichaam en levercirrose.
Mijn grootvader raadde het altijd aan om het te gebruiken tegen verlies van eetlust, vergiftiging, zwellingen en verschillende gewrichtsziekten.
Paardenbloem staat bij ons altijd op het menu, zowel in de lente als in de winter. In het voorjaar oogstten ze de plant, maakten er salades van, bakten pannenkoeken en bakten taarten, en in de winter aten ze paardenbloemhoning en dronken ze thee van de bloemen en wortels.
Zonnig elixer voor een lang leven, ook voor kinderen
Dit is mijn favoriete manier om paardenbloemen te bereiden. Het bevat de meeste vitamines. Pluk ’s ochtends vroeg de bloeiende paardenbloemen en doe ze meteen in een pot van drie liter. Afwisselende lagen bloeiwijzen en een laag kristalsuiker. Wanneer de pot halfvol is, stampt u hem voorzichtig aan met een houten stamper. Laat het in de zon staan totdat alle suiker is opgelost en er een elixer ontstaat: een bruin extract, licht bitter maar aangenaam van smaak. Neem 1 theelepel en voeg dit toe aan thee of andere dranken, bij voorkeur vóór de maaltijd.
Als u medicinale honing voor kinderen bereidt, kunt u het beste de groene wortels afknippen. Deze zijn niet bitter en de honing heeft een aangename smaak. Ik raad aan om honing en gelei op dezelfde manier te bereiden; zal licht, helder en heerlijk zijn.
