Een lijkschouwer hoort een vreemd fluitend geluid in zijn mortuarium
De volgende dag begon het gefluit opnieuw, en dit keer hoorden zelfs zijn collega’s het. Paniek begon het medische team te grijpen. Het geluid leek uit koelkast nummer 5 te komen, waar een van de laatste lichamen was opgeslagen. Thierry, normaal gesproken onverschrokken, voelde zijn hart tekeergaan. Moest hij die koelkast openen en het risico lopen het onuitsprekelijke te ontdekken?
De angstaanjagende ontdekking
Thierry raapte al zijn moed bijeen en opende langzaam de koelkastdeur. Wat hij zag, deed hem gillen, net als zijn collega die bij hem was. Binnen was het geen paranormaal verschijnsel, maar een bijna komisch gezicht : een rattenfamilie had zich in de koelkast gevestigd, hun kronkelende lijfjes lieten hoge sissende geluiden horen.
Het ziekenhuis had onlangs een knaagdierbestrijdingsoperatie uitgevoerd, maar blijkbaar waren de knaagdieren ontsnapt en hadden ze hun toevlucht gezocht in het mortuarium. De situatie, hoewel angstaanjagend op dat moment, begon bijna komisch te worden. Thierry besefte dat niet het bovennatuurlijke de boosdoener was, maar een simpel ongedierteprobleem.
Een opluchting… en een onvergetelijk verhaal
Thierry moest wel nerveus lachen toen hij terugdacht aan de angst die hem had aangegrepen. Geesten hebben niet altijd bestaan, en zelfs de dapperste mannen kunnen door hun verbeelding worden misleid. Deze dag zal echter in zijn geheugen gegrift blijven: een vreemd avontuur dat deze forensisch patholoog eraan zal herinneren dat zelfs op de stilste plekken het leven (of ratten!) ons nog steeds kan verrassen.
vervolg op de volgende pagina
