Het was de eerste keer dat ik een verontschuldiging van hem hoorde.
“Matt,” antwoordde ik, “het is goed. Zorg er gewoon voor dat je de rekening betaalt. »
En het beste gedeelte? Een paar weken later, op een feestje dat werd georganiseerd door een gemeenschappelijke vriend, vroeg iemand aan Matt of hij mij ooit had vergoed voor de “emotionele arbeid.”
Hij werd knalrood en verliet vroegtijdig het feest.
Nu, wanneer de naam van Stephanie valt, zegt er altijd wel iemand: “Oh, bedoel je die met het bankbiljet?” »
En eerlijk gezegd? Ik heb nergens spijt van.