Mijn oom Moses werd geboren in 1932. Vanaf de tijd dat hij vijf jaar oud was, werkte hij in een glasfabriek op bevel van de SS (Schutzstaffel). De fabriek was in de buurt van het hoofdkwartier van de SS in de Poolse stad Piotrków, waar Moses werd geboren. De kinderen werden als goede werkers beschouwd omdat hun kleine handen het glas konden oppoetsen op plaatsen waar volwassen handen te groot en onhandig waren.
Gedurende drie jaar werkte hij in de fabriek voordat hij en zijn moeder, Miriam, naar het concentratiekamp in Ravensbrück werden gestuurd.
Mijn grootvader werd naar het concentratiekamp Buchenwald gestuurd. Miriam werd vermoord en Moses werd naar het concentratiekamp Bergen-Belsen gestuurd. Daar werd hij opgevangen door een vrouw die later de naam “De engel van Bergen-Belsen” kreeg omdat hij zoveel weeskinderen had gered.
Tegen het einde van de oorlog werd Mozes naar Zweden gestuurd.
Mijn grootvader Saoul zocht meer dan een jaar na de oorlog voordat hij erachter kwam dat sommige kinderen naar Zweden waren gebracht. Hij ging daarheen en wist zijn zoon te vinden.
Saoul en mijn grootmoeder Rosa ontmoetten elkaar in Zweden. Allebei hun ouders waren gedood en zes van de zeven broers en zussen van mijn grootmoeder waren vermoord. De eerste vrouw van mijn grootvader en alle zes zijn broers en zussen waren allemaal dood.
Vandaag de dag zijn maar weinigen van degenen die de Holocaust hebben overleefd nog steeds bij ons. Daarom is het belangrijk dat we hun verhalen onthouden en dat we ze blijven delen, zodat de geschiedenis zichzelf nooit herhaalt.
vervolg op de volgende pagina
